Supermarktactivisme – vega vs. vegan
“Zullen we een cake gaan maken?” hoor ik twee jonge tieners naast mij in de supermarkt overleggen, waarna ze een pak cakemix van het schap nemen. “We hebben alleen nog ei en boter nodig.” Mijn activistenbrein wordt direct geactiveerd. Terwijl ze het gangpad uitlopen, voel ik de drang om hen op z’n minst met plantaardige boter naar huis te laten gaan. Maar ik hou me in.
Even verderop zie ik een vrouw in het koelvak turen. Ik tuur vervolgens een beetje verstrooid in hetzelfde vak, niet wetende wat ik daar eigenlijk precies kom doen. Dan hoor ik een medewerkster tegen de vrouw spreken en vang “Dus je eet helemaal geen vlees meer?” op. Wederom spitsen mijn activistenoren zich. Ik dartel een beetje vaag rond het tweetal, terwijl ik af en toe oogcontact maak. Heel subtiel meng ik mij vervolgens in het gesprek: “Ik ving op dat u geen vlees eet, bent u vegetariër?”
“Ja” bevestigt de vrouw vriendelijk. “Jij ook?”
“Ik ben veganist.”
“Oooo” hoor ik in koor.
“Veganist zijn is wel ingewikkeld hoor” vervolgt de vrouw.
De medewerkster valt haar bij: “Dat is wel moeilijk ja, dan eet je ook geen ei enzo.”
“Nee klopt” antwoord ik, kalm van buiten, maar hieperdepieper van binnen dat het onderwerp is aangesneden ?
“Ja wat er met die kalfjes enzo gebeurt is ook vreselijk ja” weet de vrouw te vertellen. “Maar het is zo lastig wat je dan allemaal wel en niet kan eten.”
“Dat valt best wel mee hoor, ik kan je zo wat producten laten zien” stel ik haar voor.
“Ik heb nu m’n boodschappen al bij elkaar. Hoe lang ben jij al hiermee bezig?”
“Ik ben nu zo’n 5 jaar veganist, maar was vanaf mijn 13e al vegetariër en dacht altijd goed bezig te zijn door alleen biologische zuivel en eieren te eten, maar helaas.”
“Oh tjonge, jij weet er dus wel een hoop vanaf? Heb je WhatsApp ofzo?”
Het wordt nu zowat een feestje in mijn hoofd.
Ik tip haar mijn vegan website, “Kun je me berichten en als je wilt kan ik je helpen met je winkelwagen te veganizen.”
“Haha veganizen, wat leuk!” lacht de vrouw.
We praten nog wat en lopen gezamenlijk langs het splinternieuwe vegan schap. Ze kent al heel wat vegan producten.
Ik stel haar voor mee te doen aan de Vegan Challenge die maandag start en geef haar een kaartje mee waar de site op staat. En nu ik toch de kans heb, wijs ik ook nog even de YouTube speech van Gary Yourofsky aan, “die mij destijds de stap heeft doen zetten.”
We bedanken elkaar, nemen blij afscheid en concluderen dat dit geen toeval is. In gedachten maak ik weer een sprongetje. One person at a time. The future is vegan 
#supermarktactivisme #toevalbestaatniet
